Familie verhalen – De vriend van mijn zusje 2

Het was 3:14 toen ik wakker schrok van mijn telefoon. Welke idioot belt me om deze tijd? dacht ik bij mezelf en ik hoopte dat er snel opgehangen werd. Toen mijn telefoon bleef overgaan nam ik maar op. Het was de vriend van mijn zusje.
“Hey Fem, met Marcel. We zijn op een feest en Stacy is helemaal de weg kwijt. Ik durf mijn ouders niet te bellen en die van jullie ook niet. Kan je ons alsjeblieft ophalen?”
Het duurde even voor ik doorhad wat hij nou eigenlijk vroeg.
“Kan je niet met iemand meerijden of de bus pakken ofzo?” vroeg ik. “Ik vind je heel lief, maar ik sliep al”. Ik had helemaal geen zin om die twee ergens op te gaan halen.
“Kom op, Fem. Iedereen met een auto is al weg of te dronken om te rijden en de eerste bus gaat pas over 3 uur”. Marcels smeken kon in niet weerstaan. “Geef me even. Waar zijn jullie?”
Marcel legde uit waar het feest was. Ik trok een veel te groot shirt (ooit achtergelaten door een scharrel) over mijn hoofd. Dit ding was praktisch een jurkje voor mij. Het was warm en een broek was niet nodig, maar omdat ik niet wist wie ik daar aan ging treffen trok ik nog een string aan. Ik liep naar beneden, nam een slok sinaasappelsap uit het pak en trok mijn schoenen aan. Ik stapte in de auto en vertrok.

Op de weg was het rustig en in 20 minuten was ik bij het feest. Buiten zaten wat dronken mensen op de stoep. Bij de ingang stond een groepje te blowen. Ik herkende een paar omdat ik ze wel eens met Stacy gezien had. Nergens zag ik Stacy of Marcel. Geïrriteerd liep ik naar binnen. In het halletje stond een stelletje te zoenen. De jongen met één hand in de broek van het kreunende meisje en de andere op haar tiet.
Het meisje deed me aan mezelf denken. Ik heb zelf ook veel van dit soort feesten meegemaakt. En meestal was ik dat meisje. Mijn irritatie maakte plaats voor opwinding terwijl ik ze stond te bekijken. Allebei hadden ze niks door.
Toen realiseerde ik me dat mijn zusje ergens zat te wachten en ik liep door naar binnen.